Chowacz podobnik

Chrząszcz, długości 2—3 mm, należy do mniejszych chowaczy. Jest czarny z odcieniem ołowianym i pokryty szarymi łuskami. Beznogie larwy mają barwę mlecznobiałą. Chrząszcze żerują w kwiatach razem ze słodyszkiem. Gdy pierwsze łuszczyny mają długość 1—3 cm, samice wygryzają w nich otwór i do wnętrza składają jedno jajo. Uszkodzone łuszczyny można poznać po lekkim zgięciu w miejscu złożenia jaja. Jedna larwa niszczy w łuszczynie około 35% nasion. W dojrzewających łuszczynach widoczny jest otwór wygryziony przez dorosłą larwę, która po opuszczeniu łuszczyny ukryła się w glebie dla przepoczwarczenia. Młode chrząszcze wychodzą w lipcu i po krótkim okresie żerowania schodzą do kryjówek zimowych (ściółka liściasta). Zapobieganie i zwalczanie. Zabieg wykonuje się zwykle po nalocie chrząszczy na plantacje rzepaku, tj. mniej więcej w kilka dni po pojawieniu się kwiatów na roślinach. Orientacyjny termin — gdy na 25 roślinach znajduje się średnio 6 chrząszczy. Zabieg należy powtórzyć po 7—10 dniach. Do opryskiwania stosuje się: Ipofos 50 (0,5 l/haj i Ipofos 25 (1 l/ha) lub Thiodan płynny 35 (1,2 l/ha), Decis 2,5 EC (0,3 l/ha), Torak 48 EC (1 l/ha), Zolone 35 EC (3 l/ha), Zolone 30 WP (3,5—4 kg/ha); do opylania — Melipax pylisty (20 kg/ha). Zabieg można stosować tylko poza godzinami lotu pszczół. Preparaty działają w pełni skutecznie w temperaturze powyżej 18°C. Warto wiedzieć, że zabieg przeprowadzony przeciw słodyszkowi rzepakowemu na kilka dni przed kwitnieniem może być skuteczny także przeciwko chowaczowi podobnikowi i pryszczarkowi kapustnikowi.